Katarina Barley

Europejski Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu Sinti i Romów of 2 August 2021, Holocaust Memorial Day for Sinti and Roma

Szanowni członkowie Rady Centralnej, drodzy Romani Rose, drogie panie i drodzy panowie, to dla mnie wielki zaszczyt, że mogę przemawiać dziś do Państwa z okazji Europejskiego Dnia Pamięci o Holokauście Sinti i Romów. Ten dzień pamięci ogłoszony w 2015 r. przez Parlament Europejski, którego mam zaszczyt być wiceprzewodniczącą. W tym Parlamencie zasiadają również Romowie i Sinti. Ważny znak różnorodności w dzisiejszej Europie. Dlaczego 2 sierpnia? W nocy z 2 na 3 sierpnia 1944 r. wydano rozkaz zamordowania pozostających jeszcze przy życiu 4300 Romów i Sinti w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. To był jeden z najczarniejszych dni w historii prześladowań Romów i Sinti, które mają długą historię. Dlaczego ten dzień pamięci jest tak ważny? Po pierwsze, ponieważ o zmarłych, rannych, straumatyzowanych, pozbawionych korzeni ludziach należy pamiętać. Trzeba zachować w naszej pamięci zbiorowej i w pamięci każdego człowieka jak okrutna zbrodnia została popełniona na tak wielu ludziach i przede wszystkim przeciwko Romom i Sinti. Ten dzień pamięci jest również tak ważny, ponieważ Romowie i Sinti są grupą często spychaną na nieco dalszy plan, jeśli chodzi o upamiętnianie Holokaustu. I to jest nie do przyjęcia, nie możemy na to pozwolić, ponieważ dla Romów i Sinti prześladowania w dyktaturze nazistowskiej, prześladowania w Holokauście oznaczały niemalże kompletną eksterminację w Europie Centralnej. Ten Dzień Pamięci jest tak ważny również dlatego, że dyskryminacja Romów i Sinti utrzymuje się do dzisiaj. Począwszy od zbiorowych uprzedzeń poprzez nierówność w miejscu pracy lub dyskryminacja w poszukiwaniu mieszkania, aż do przemocy fizycznej. Doświadczamy tego w Niemczech, doświadczamy tego wszędzie w Europie. Najgorsza jest z pewnością sytuacja na Węgrzech, gdzie dzieci Sinti i Romów na przykład nie mogą uczestniczyć w lekcjach, ale są "przetrzymywane" w piwnicy, nawet nie wolno im uczestniczyć w wycieczkach szkolnych i innych zajęciach. Kiedy rozejrzymy się w Europie, musimy się zmartwić, bo sytuacja się raczej pogarsza niż poprawia. I to dlatego, że niektórzy ludzie nie wyciągnęli wniosków z okrutnej historii. Tym ważniejsze jest, aby takie dni pamięci traktować jako niepowtarzalną okazję do przpominania o tym, czego chcemy: wspólnego, pokojowego, równego współistnienia. Romów i Sinti jako kolegów i koleżanki w pracy, jako sąsiadów, jako przyjaciół i przyjaciółki. To nasz cel, nasz wspólny cel. Często udaje się już go osiągnąć, ale niestety jeszcze nie wszędzie I nie zawsze. Wiedzcie Państwo, że zdecydowana większość Parlamentu Europejskiego i oczywiście zawsze ja osobiście jesteśmy po Państwa stronie. Cieszę się na naszą dalszą współpracę i życzę Państwu owocnego Dnia Pamięci.

It is a great honour for me to be able to give a greeting today on the occasion of the European Holocaust Memorial Day for Sinti and Roma. This day of remembrance was declared in 2015 by the European Parliament, of which I have the honour to be Vice-President today. Roma are also represented in this Parliament, including Sinti. An important sign of diversity in Europe today.

Why 2 August? On the night of 2 to 3 August 1944, the order was given to murder the remaining 4300 Sinti and Roma in the Auschwitz-Birkenau concentration camp. It was one of the darkest days in the history of the persecution of the Sinti and Roma, which is a long history.

Why is this day of remembrance so important? Firstly, because the dead, the injured, the traumatised, the uprooted must be remembered. It must be kept alive in our collective memory, in the memory of each and every individual, which crime was committed against so many people, but also and especially against the Sinti and Roma.

This day of remembrance is also so important because the Sinti and Roma group is often pushed into the background when it comes to commemorating the Holocaust. And that is unacceptable, we must not allow that, because for the Sinti and Roma, the persecution under the Nazi regime, the persecution in the Holocaust, meant almost extermination in the centre of Europe.

This day of remembrance is also so important because discrimination against Sinti and Roma continues to this day. It ranges from collective prejudice to discrimination in the workplace or when looking for housing, to physical violence. We experience this in Germany, we experience it everywhere in Europe. The worst is certainly in Hungary, where Sinti and Roma children, for example, are not allowed to attend classes, but are “kept” in the basement, so to speak, and are also not allowed to take part in school trips and other activities.

When we look around Europe, we have to worry that the situation is getting worse rather than better. And that some have not learned from the terrible history. This makes it all the more important to use such days of remembrance as an opportunity to recall what we want.

A common, peaceful, equal coexistence. Sinti and Roma as work colleagues, as neighbours, as friends. That is our goal, our common goal. It is often achieved, but not everywhere and not always.

You know that the overwhelming majority of the European Parliament and of course I personally will always be at your side.

I look forward to our continued cooperation and wish you a successful Memorial Day.